«بلا» عظیم و «گره» کور و «امتحان» سخت است            چقدر دوریِ از صاحب الزمان سخت است

شبیه هرکه به جز اوست زندگی کردیم            ولی شبیه به آقا...! برایمان سخت است

قصور ماست اگر تحبس الـدعا شده‌ایم            مقصریم که رفتن به آسمان سخت است

بـرای دیـدۀ هـر جـایـیِ مـنِ دِلْ‌سـنـگ            مجالِ دیدنِ دلدار هر زمان سخت است

چقدر فاصله مانده، چقدر از او دوریم            و‌ راه رفـتن با پایِ ناتـوان سخت است

اگرچه غـرق گـناهـیم، دوسـتـش داریم            نـبودن «ولیِ مهـربانـمان» سخت است

اگرچه دورم از او، بین روضه نزدیکم            نفس کشیدن بی‌روضه، بی‌گمان سخت است

همیشه قِصۀ بی‌‌مادری غم انگیز است            همیشه رفتن یک مادرِ جوان سخت است

ز میخ سخت‌تر، آغاز بی‌کسی علی‌ست            به روضه‌خوان بگو این روضه را نخوان؛ سخت است

بـه ‌پـیـش دیـدۀ مَـردم زدنـد فـاطـمه را            اگرچه روضه عیان است، در بیان سخت است